Złość – najczęściej powodowana strachem reakcja emocjonalna, która pojawia się, gdy zablokowane jest jakieś dążenie i następuje utrata poczucia kontroli.Złość jest często związana z powtarzającym się oddziaływaniem czynników stresogennych. Osoba narażona na działanie bodźców stresogennych, bez poczucia możliwości reakcji na nie może zaczynać reagować złością.
<Wikipedia>
Złość może być reakcją obronną przed pogrążeniem się w totalnym zniechęceniu, lęku, rozpaczy czy zamrożeniu. Energetycznie ma większy potencjał, więc utrzymuje człowieka na wyższym poziomie funkcjonowania.
Złość należy do pierwotnych, podstawowych emocji ludzkich. Według psychologów i terapeutów złość prawie zawsze jest emocją wtórną, co oznacza, że u jej podstaw leżą inne odczucia jak ból, słabość, samotność. wstyd czy cierpienie.
Zamiast opadać na dno rozpaczy, smutku czy zniechęcenia, człowiek unosi się niejako ponad nimi. W takim ujęciu, złość może być traktowana jako środek służący przetrwaniu do czasu, gdy owe „niższe” emocje zostaną przetransformowane i uzdrowione.
Dlatego warto podziękować swojej złości, zwłaszcza, gdy ma się podejrzenia, że jej obecność chroni przed innymi emocjami, z którymi dużo trudniej byłoby sobie poradzić. Nie znaczy to jednak, że należy na owym poziomie złości pozostać.
