Dwuetapowość choroby

Każda choroba składa się z dwóch faz.

Jedną jest faza aktywna – faza konfliktu a drugą faza zdrowienia. Prawo dwóch faz chorób zostało odkryte przez Ryke Hamera, niemieckiego lekarza, którego niespodziewana choroba, rak jądra, zapoczątkowała całą Nową Germańską Medycynę. Stanowi ono drugie z pięciu Praw Natury sformułowanych przez Hamera.

Hamer odkrył, że faza aktywna rozpoczyna się w momencie przeżycia silnego stresu lub wielkiego wstrząsu przeżytego w poczuciu izolacji.

Totalna Biologia rozszerzyła warunki powstania choroby o założenie, że wydarzenie to musi być nie do przyjęcia. Może być to także sytuacja, w której brak trwałego i zadowalającego rozwiązania albo narastający do granic możliwości stres, powodujący „przepalenie bezpiecznika”.

W fazie aktywnej występują następujące objawy: bezsenność lub zaburzenia snu, marznięcie, brak apetytu, natłok myśli i uczucie przytłoczenia. Jeśli stan ten trwa długo, mózg uznaje, że stanowi on zagrożenie dla przeżycia gdyż człowiek traci czujność i trzeźwość oceny świata zewnętrznego. Wówczas mózg uruchamia „program przetrwania” i ogromną część owej „masy konfliktowej” przenosi na poziom podświadomy.

Człowiek odczuwa psychiczną ulgę lecz w ciele może zacząć rozwijać się choroba, w większości przypadków niepostrzeżenie.

Gdy człowiek znajdzie satysfakcjonujące rozwiązanie rozpoczyna się dwuetapowa faza zdrowienia, zwana fazą ciepłą. Często pojawia się gorączka, osłabienie i znużenie, potrzeba snu, ból głowy, obrzęk i stany zapalne.